korku...

nedir ki özlemek?

alışkanlığın elinde olmadan devam etmemesi sonucu oluşan karın ağrısı mı?yoksa yalnız kalmama içgüdüsünün yarattığı savunma mekanizması mı?başka hangi duygu aynı anda heyecan korku karamsarlık mutsuzluk yüklüyor insanın omuzlarına sadece birini hissetmek bile zorken...

alkole ihtiyaç ayyuka çıktı gidecek gemi var limanda, gitmek istemeyen,gitmesi istenmeyen;ama gidecek...

ve var mıdır sonu? kafasına göre mi yerleşir insanın içine? bence kendimize itiraf edemediğimiz şudur ki sadece yalnızken özleriz birilerini. yeni insanlar gelir gün geçer gece olur karanlık ayıpları örter yalnızlık yorganın altına vücudunu sokar başı dışarda kalır;sonra düşünceler ve sonsuz özlem...

ne keser insanı tamda bu noktada. gitmemiş ama gideceği kesin bir insanın yarım yamalak çarpan üzüntüsünü ne keser?