Aslında niyetim ağır bastıran gecede ağır duygusal şeyler yazıp içimdeki boşluğu tatmin etmeye çalışmaktı ama vazgeçtim.yazarken rüzgar futbola doğru esti...
Kocaelispordan bahsetmek istiyorum içim sıkılıyor yeşil siyah formanın her zaman bana yakıştığını düşünürüm bencillik işte. c genç statüsünde 1 yıl oynadıktan sonra sert bir şutla auta çkınca tribün yolları -birazda genetik sebeplerden- dolayı net biçimde gözükmüştü.ah kocaelisporum...ismetpaşada maratonun üstü henüz kapanmışken annelerimizden anca izin alıp maçlara gidiyorduk.çokta dramatik değil tribün hikayemiz ama eğlenceli schakal ben bay F eski 12.şimdiki -yamulmuyorsam- 11. kapı üzerinde erken saatlerde otururduk hava kararır stad ışıklarına bakardım sırf daha sonraki 2 saniyelik körlüğü yaşayabilmek için salaklık işte...maç başlardı kocaelispor -anılarımda hep iyi olması ilginç- 4 gol atardı,yendildiği maçı çok az hatırlarım.4 yediğimiz bjk,gs şampiyon olduğu 2-0lık maç ve fenerde orteganın yalandan kendini atıp penaltı yaptırdığı ve gol attığı sene 2-1 mağlubiyet.şimdi öyle değil kazın ayağı olaylar karıştı sevimsizleşti birazda...ama ben burdan bakamam olaya bakarsam içim kararın puan tablosu sikimde değil bu sezon 15.olursak mükemmel bir başarıdır benim için zira sezon başında söylediğimde budur.ben renklerdeyim hala yeşil ve siyah...kocaeli diyince çoğu tanıdığın aklına pis kalabalık küçük yetersiz ve okul bitince kaçılıp bir daha yüzüne bakılmayacak şehir gelir...ben bu tanımlamaların çoğuna katılırım eylül ayı hariç çünkü izmitte eylül başka güzeldir...konuya dönelim benim aklıma kocaeli diyince yeşil siyah gelir 10 yıldır üstümde gururla taşığım renkler gelir. gelir de neden? çünkü ben hayatımda hiçbir zaman 2.takımım da kocaelispor diyen kaypaklardan olmadım -zamanında babam ve amcam dahil- sevdim anasını satiyim nedensiz başarısız sevdim böyle söyleyince ne kadarda komik geliyor kulağa.sen şampiyon olmasanda kupaları almasanda alayına koymasanda seviyoruz işte var mı diyeceğin seviyoruz işte var mı diyeceğin...küme düş amatöre düş ulan kapıya kilit vur klübü kapat denyo başkan sözüm sana keser döner sap döner gün gelir hesap döner...aklında bulunsun.
bu iki fotografın ilki 1999-2000 diğeri 1996-1997 sezonundanbu 1996-1997 sezonunda yarı finalde adanasporu finalde trabzonu elemiştik ismetpaşadaki adana maçına ve trabzon maçına gitmiştim daha sonra cumhurbaşkanlığı kupası maçına galatasaraylı hakan şükür ipnesi uzatmaların 116.dakikasında kendini yere bırakır bırakmaz-ki maçtan sonra yoruldumve yorgunluktan kendimi yere bıraktım hakem penaltı çaldı demiştir-hakem penaltıyı çalar 2-1 gs kazanır...foto kupa alındıktan sonra çekilmiş sanırım(türkiye kupası) valla görünce yazasım geldi nerdedir ki şimdi burdaki topçular?
bilen varsa yorumlara yazsın.yoksa o da başka bi post konusu olur.
No comments:
Post a Comment