uzun vadede şampiyonlar ligi ile ilgili planlarımız çerçevesinde şimdiden şampiyonlar ligini gözlem altına almaya karar verdik (bkz: 2012'de şampiyonlar liginde koyacağız real madride tezahüratı).
chelsea juventus maçı gole kadar chelsea'nin amansızca yüklendiği ve golden sonra 1 tane atarım üstüne yatarım tadında son 4-5 yılın klasik chelsea'sini izlediğimiz maç oldu. mavilerde anelka veashley cole ikilisinin oynadığı sol kanat hemen hemen hiç iş yapmazken takım ağırlıklı olarak sağ taraftan yüklendi. juventus ise gole kadar kendi yarısahasından çıkmakta zorlandı. uzun topları nedved ve camoronesi 'ye şişirerek onların amauri'ye indirdiği toplarla pozisyon aramaya çalıştılar. amauri her ne kadar güçlü bir santrofor olsada terry ile oynarken çok sönük kaldı. golü yedikten sonra juventus beklerini çıkartmadan orta saha 4' lüsünü daha önde kurarak baskı kurdu fakat 1 tane gol atsak süper olur ama bu skor da iyi tadında oynadıkları için gol olabilecek pozisyon bulmakta bile zorlandılar. del piero forvetin arkasında kayboldu gitti. frikiği veya tam sol ayağına layık gelen topu istediği gibi kullanabilse bu maçında yıldızı olabilirdi fakat o da gününde değildi. Hiddink'in gelmesinden sonra hücuma daha rahat çıkan ve daha istekli oynayan chelsea golü atıktan sonra mourinho'nun oturttuğu ohh golümü attım keyfime baktım sisteminde oynamaya devam ettiler. yahu bu sistem adamlara öyle tatlı gelmiş ki 3 yıl sonra bile aynı şekilde oynamayı kendilerine alışkanlık edinmişler. kalecilerden az gol olacağı belli karşılaşmaydı öyle de oldu. gol hariç dişe dokunacak 2 pozisyon chelsea tarafından drogba'nın 7. dakikada ki kafa vuruşu, juventus adına da cechin sağına giden topu parmaklarının ucuyla çıkardığı pozisyon olarak aklımda kaldı.
2012'de ki fantazilerimizi süsleyen real madrid bizi bugün biraz daha umutlandırdı. maçın sadece golünü gördüğüm için maç hakkında fazla fikrim olmamakla beraber ceza sahası içinde benayoun gibi adama o kadar rahat topa vuruş pozisyonunu (hemde kafa) ancak beşiktaş verir diyerek postu toparlayalım.
chelsea juventus maçı gole kadar chelsea'nin amansızca yüklendiği ve golden sonra 1 tane atarım üstüne yatarım tadında son 4-5 yılın klasik chelsea'sini izlediğimiz maç oldu. mavilerde anelka veashley cole ikilisinin oynadığı sol kanat hemen hemen hiç iş yapmazken takım ağırlıklı olarak sağ taraftan yüklendi. juventus ise gole kadar kendi yarısahasından çıkmakta zorlandı. uzun topları nedved ve camoronesi 'ye şişirerek onların amauri'ye indirdiği toplarla pozisyon aramaya çalıştılar. amauri her ne kadar güçlü bir santrofor olsada terry ile oynarken çok sönük kaldı. golü yedikten sonra juventus beklerini çıkartmadan orta saha 4' lüsünü daha önde kurarak baskı kurdu fakat 1 tane gol atsak süper olur ama bu skor da iyi tadında oynadıkları için gol olabilecek pozisyon bulmakta bile zorlandılar. del piero forvetin arkasında kayboldu gitti. frikiği veya tam sol ayağına layık gelen topu istediği gibi kullanabilse bu maçında yıldızı olabilirdi fakat o da gününde değildi. Hiddink'in gelmesinden sonra hücuma daha rahat çıkan ve daha istekli oynayan chelsea golü atıktan sonra mourinho'nun oturttuğu ohh golümü attım keyfime baktım sisteminde oynamaya devam ettiler. yahu bu sistem adamlara öyle tatlı gelmiş ki 3 yıl sonra bile aynı şekilde oynamayı kendilerine alışkanlık edinmişler. kalecilerden az gol olacağı belli karşılaşmaydı öyle de oldu. gol hariç dişe dokunacak 2 pozisyon chelsea tarafından drogba'nın 7. dakikada ki kafa vuruşu, juventus adına da cechin sağına giden topu parmaklarının ucuyla çıkardığı pozisyon olarak aklımda kaldı.
2012'de ki fantazilerimizi süsleyen real madrid bizi bugün biraz daha umutlandırdı. maçın sadece golünü gördüğüm için maç hakkında fazla fikrim olmamakla beraber ceza sahası içinde benayoun gibi adama o kadar rahat topa vuruş pozisyonunu (hemde kafa) ancak beşiktaş verir diyerek postu toparlayalım.
No comments:
Post a Comment