istasyon insanları

istasyon dünyanın her yerinde birilerinin gitmesidir.gelenlerde bir başka istasyonun gidenleridir çünkü.bir gün bir rüya görürsün uyandığında hatırlamak istemeyeceğin türden,sonra unutursun.paran varsa huzur bulurmusun bilmem ama havalar çok soğuk burda aralıksız üşürsün.sıcağa girince az önceki soğuk hemen unutulur.sıcağın tadı çıkartılır halbuki soğuk olmadan sıcağın hiçbir anlamı yoktur.giden olmadan gelenin mutluluğunu tadamazsın...

herşeyin zıttıyla var olduğunu bilmek erdem değildir bir sorumluluktur hemde doğduğu anda insanın sırtına yüklenen en ağır sorumluluk.bu bir doğmadır.herkes bunu doğduğunda bilir fakat işine gelmeyenler unutur.sonra korkunç rüyalar görürler.aşık olur acı çekerler ve sadece aşk acısını kendilerinin çektiğini zannederler.yeryüzünde olan biten herşeyin en kötüsünü hep ''onlar'' yaşar.ben bunlara neden ben insanları derim .sebep sonuç ilişkisinden bihaber insanların şans dedikleri ilahi dokunuşa ihtiyaçları bundandır.hatta işi daha ileriye taşırlar onların istediği olmazsa bu şanssızlıktır.evrenin sebep ve sonuç ilişkisi üzerine kurulduğu gerçeği değişmez.ne büyük ''şanssızlık'' değil mi?

neden bunları yazdım yada ne anlatmaya çalıştım tam olarak emin değilim.anlayan varsa beri gelsin banada anlatsın.